పరిచయం

సాయం సంధ్యవేళ, సముద్ర తీరానా.. ఇసుకలో భారంగా నడిచే పాదాలు, అయినా అలసిన మనసుని తట్టి లేపే చల్లని గాలి; చెదురుతున్న కురులని సర్దడంలో సన్నని విసుగు, అయినా పెదాలపై చిరునవ్వు తెప్పించే ఆహ్లాదమైన వాతావరణం. ఎదురువస్తూ పలకరిస్తున్న గాలికి రెప్పలు వాలిపోతున్నా.. అనంతముగా కనిపించే నీలిసాగరం రెప్పని కట్టిపడేస్తుంది.

“ఎంత గాంభీర్యం .. ఎంత నిఘూడత్వం.. ఊ..నీలో ఎముంది?” అంటూ ఆలోచించేలా చేసే సముద్రాన్ని చూస్తూ తెలియకుండానే ముందుకు నడక సాగుతుంది.

అల్లంత దూరాన ఘోషిస్తూ ఇప్పుడు కనిపించే సముద్రం ఎమీ అంత ప్రశాంతంగా లేదు.. వచ్చి పొయే అలలు .. ఏదో కల్లోలపడుతూ, ఎందుకో కలవరపడుతునట్టుగా .. మన కోసమే ఎదురు చూస్తునట్టుగా అనిపిస్తుంది.. రా రమ్మని పిలుస్తు ఉంటుంది.

ఇంత అభిమానమా అని ఇంకాస్త ముందుకు అడుగులు వేస్తే..” వందనం.. అభివందనం!!” అంటూ పాదాలను సున్నితంగా తాకుతుంది. అప్పుడే ముద్దాడి, అప్పుడే వెన్నక్కి వెళ్ళిపొయే అల చూస్తే ఎందుకో తెలియని బాధ. రెప్ప పాటులో ఏర్పడిన భందం, చేజారిపోతుంది అన్న భయం.

నీరు పాదాల అడుగును విడవగానే.. మనసు నిలువుమన్నా వినదు. తన గమ్యం ఎంటో తెలిసాక.. అటే పరుగులు తీస్తుంది. ఇక నేనూ ఆగలేను అంటూ నిలువెత్తు అల శీర్షాభిషేకం కానిస్తుంది. ఆ భావావేశంలో, ఆ పరవశంలో ముందుకు వెళ్ళామా?? .. తనతో పాటు తిరిగి రాని తీరాలకు తీసుకువెళ్తుంది.

జీవితంలో వ్యక్తులతో పరిచయాలు కూడా ఇలాగే ఉంటాయి!! తొలిచూపులో మెరుపు, మాటల్లో చిలిపితనం, స్పర్శలో సున్నితత్వం, కౌగిలో పరవశం.. అటుపై చేరవలసిన తీరం!! మనకున్న ప్రతీ సంబంధం ఒక ప్రత్యేకం. కొన్ని దైవాధీనం ఐతే, మరి కొన్ని స్వయం నిర్ణయాలు.

తప్పటడుగులు వేస్తున్న మనల్ని నడిపించే చేయ్యి నుంచి, నీరసించిన అడుగులు తడబడుతుంటే సాయంగా నిలిచే చేతుల వరకు, జీవనం ఓ నిరంతర ప్రయాణం. ఆ మజిలో తారసపడిన ప్రతీ మనిషి, ఇసుకలో పాదం గుర్తు లాంటి వారు. కొన్ని అడుగులు మనకు మార్గదర్శకం ఐతే, మనలని అనుసరించే అడుగులు మరిన్ని. కలిపి అడుగులు వేసే స్నేహాలు నుంచి, అడుగులో అడుగై మనతో మమేకమైయే జీవిత భాగస్వామి వరకు, అన్ని పరిచయాలు మనిషిగా మనల్ని సంపూర్ణం చేసెవే!!

జీవితం అనే ఇసుక తిన్ననలో, కాలపు అలలుకు చెదరిపొయినా, మనసు ఫలకం పై నిలిచి ఉండే, ప్రతీ పరిచయానికి ఇదే నా జొహారు!!