మనసైన తన కన్నీరు…

పూర్ణిమగారూ,ఇప్పటిదాకా ఇంత భావుకతనా దాచారు? హమ్మయ్య! ఇప్పటికైనా చాలు, దాన్ని వండి వార్చారు. చాలా కమ్మగా ఉంది, మనసు చెమ్మగిల్లింది.

ప్రేమకథ గా మొదలై, కన్నీటి సొదలై,కుటుంబ గాధై,తల్లా? పెళ్ళామా? అని ప్రశ్నించుకునే యువతకు నిలువెత్తు జవాబై..సఖిగా ముగించారు.ప్రియ సఖిగా మిగిలారు.

ఇంతకంటే ఎలా చెప్పాలి? ఎలా అభినందించాలి? పదాలు బాగా పెర్చినా, నేను చెప్పాలనుకున్నది, ఇంకా చాలా ఉందనిపిస్తోంది.అందుకేనేమో అంటారు “మనసుకు నచ్చినవన్నీ, భాషకు అందవు” అని.

LikeLike

” ఒక్కరొక్కరం పూర్తిగా అర్ధమైయ్యాకా.. మధ్యనున్న మౌనం కూడా గలగలా మాట్లాడుతుంది.”

“నిన్న రాత్రి స్కూల్లో టీచరు కొట్టిన చిన్నారిలా, ఇప్పుడు జీవితం నేర్పే టీచరులా..”

మీకు జోహార్లు. ఇంతకంటే ఏమీ రాయలేను…

LikeLike

Awesome పూర్ణిమ గారు, రోజు కో ఆణిముత్యాన్ని ఒక్కో బాణి లో వదుల్తున్నారు కదండీ. కుటుంబం లో అనుబంధాలని, communication ని చాలా చాలా అందం గా వివరించారు.

LikeLike

I do not know if you know this or not-koodali.org collects and lists out all the telugu blogs, everytime a new post is posted.

Do submit your blog to this website by clicking on the top right had corner of the website saying “kotta blogunu cherchandi”
so that more can enjoy ur writings

LikeLike

చాలా బాగుంది. మనసుకు హత్తుకునేలా రాసారు.

కొన్ని సందర్భాలలో మనం హర్టయ్యేందుకు కారణమవసరం లేదు. దానినలా వదిలేసి మనుసుని తేలిక పరచుకుంటే సరిపోతుంది. నిజమే…

ఇక్కడొక విషయం.

చాలా మటుకు కథలలో నాకు అర్థం కానిది ఏమిటంటే అందులో భాష, ప్రయోగాలు నిజ జీవితంలో ఎవరూ ఉపయోగించరని తెలిసినా అవి మనకు దగ్గరగా అనిపించడమే…

ఉదా: “ఏరా.. రాత్రి నిద్ర పోలేదా” అనే నాన్న ప్రశ్నకి “అవును.. పోయాను” అని ఎవరూ సమాధానం చెప్పరు. (నా ఆలోచన మాత్రమే ఇది).

కానీ ఆ సందర్భంలో ఆ వాక్యం అమిరినట్టే అనిపిస్తుంది కథ చదువుతుంటే.

ఎందుకో మరి ?

మీ కథలో ఆంగ్ల పదాలు, ఆంగ్లంలో రాసిన పదాలు, వాక్యాలు పంటి కింద రాయిలా కొద్దిగా కలుక్కుమంటున్నాయి. కథ ఎక్స్ప్రెషన్ లో భాగంగానే అవి వాడారు, బాగుంది కానీ అవి కూడా తెలుగులో రాయడానికి కుదురుతుందేమో వచ్చేసారి ప్రయత్నించండి.

LikeLike

మహేశ్ గారు:
ఆఫీసు నుండి ఆలస్యంగా వచ్చి, కాస్త విశ్త్రాంతైనా తీసుకోక రాయడం మొదలు పెట్టి.. అర్ధరాత్రి దాటే వరకూ నిద్ర పోక, పొద్దునే నిద్ర తీరని కళ్ళతో మీ కమ్మెంట్ చదువుతుంటే.. ఎంత హాయిగా ఉంటుందో నేనూ మాటల్లో చెప్పలేను. నెనూ ఎదో ఘనకార్యం చేస్తున్న ఫీలింగ్ వస్తుంది.
అందమైనా వ్యాఖ్యకు నెనర్లు.

రావు గారికి:
చక్కటి కథ అన్న ఫీలింగ్ నేనివ్వలేనని తెలుసు. నిజం చెప్పాలంటే .. ఇది నా మొదటి ప్రయత్నం కథగా ఒక విషయాన్ని చెప్పాలని. దీని మీద ఒక వ్యాసం రాయమంటే.. ఇంత కష్టం అనిపించక పోవును. అయినా ప్రయత్నించా.. This was more out of desperation than inspiration. I just wanted to talk about this issue.

మీరు చెప్పిన వారి గురించి నేను చదవలేదు. చదివడానికి ప్రయత్నిస్తా.

నిషీ:
నెనర్లు 🙂

వేణూ:
“ఆణిముత్యం” అవునో కాదో తెలియదు.. నా ఊహలు మాత్రమే ఇవి.

భావకుడన్ గారికి;
ధన్యవాదాలు. కాశీనాధుల గురించి నాకు తెలియదు. మరిన్ని విషయాలు తెలుపగరలు.

ప్రవీణ్:
ఓప్పిగ్గా చదివి, నా చిన్ని ప్రయత్నాన్ని మెచ్చుకున్నందుకు ముందుగా నెనర్లు. “నిజ జీవితం” అంటే… మనం మామూలుగా గమనించే విషయాలు కదా. “మనం చూడని లోకంలో ఉన్నవారిని ఈ కథలు చెప్పడానికి ప్రయత్నిస్తున్నరేమో” అనుకుంటే .. మీ సందేహం కొంతవరకూ తీరినట్టే ఉంటుందా??

“రెంటికీ చెడ్డ అతిలి బోడోడు..” అన్న తెలుగు సామెత విన్నారా?? దానికి…classic example నేను. నా ఇంగ్లీష్ మీడియుం చదువు.. నన్ను ఆంగ్లానికి, తెలుగు కీ మధ్య హింది అనే దారం తో వేలాడదీస్తుంది. ఇక మీద ప్రయత్నించే ప్రయత్నం చేస్తా. Honestly, I did struggle for the dialogues. But the point is noted, Sir!! 🙂

sujaata:
Thanks!!
Nishi is just too good, I guess. I can think like her, but can’t write out, like her.

LikeLike

పూర్ణిమగారూ,superb ఇప్పటిదాకా అందరూ తమకి నచ్చినవి చెప్పారు.ఫైన అందరు చెప్పిన sentences నాకు బాగా నచ్చాయి చాలా బాగా రాసారు మీరు,వాళ్ళూ.కాని నా మనసు అలా చెప్పలేక మీ మధు పాత్ర పడ్డ బాధని నా మాటల్లో మీ ప్రేరణథో రాసేసింది ఒక సారి చూడండి.

http://srushti-myownworld.blogspot.com

LikeLike

భావకుడన్ గారు:

అనుకున్నా విశ్వనాథ గారే అయ్యి ఉంటారని. అయినా అనుమానం తొలగించుకోటానికే అడిగా!!
ఆడవాళ్ళను అపురూపంగా చూపించడం వారికి తెలిసినట్టు మరవెరకీ రాదేమో.

నాని:

ఇప్పుడే చూసాను మీ కవిత. మధూ మానసిక సంఘర్షణని మరి కాస్త రాసి ఉండాల్సింది ఎమో.. అసలు ఈ కథ అతనిదే. నేను రాయలేక పోయినా, మీరు దానిని గమనించి,అనుభవించి ఓ కవిత రూపంలో పెట్టినందుకు చాలా థాంక్స్!! ఒక మనిషిలోనైనా ఈ వేదనను పలికించగలిగితే.. ఎన్ని తప్పులున్నా, ఎంత తడబడుతున్న.. నా రాతలకీ ఓ అర్ధం ఉందని అనిపిస్తుంది.

దిలీప్:
ఇంకా రాలేదేంటబ్బా అనే నేనూ చూస్తున్నా. ఇవాల్టికి మీ నుండి వ్యాఖ్య రాకపొటే.. ఇక నేనే లంకె పంపిద్దాము అని డిసైడ్ అయ్య. మీరిచ్చే thesis చదివితే నా టపాకే ఒక కొత్త అందం వస్తుందని ఆశ. “అత్భుతం” అన్న ఒక్క పదంతో ముగించేసారే?? 😦

నిషీ “ప్రేమలేఖ” మనసున్న ప్రతీ వారు చద్వాల్సిన థియరీ.అలాంటి వారిని ప్రోత్సహిస్తున్న మీరూ అభినందనీయులే.

LikeLike

nice and touching
bollojubaba

LikeLike

bhaavakuDan gaaru:

My blog is in koodali.org and that’s why I’m envying you with the comments. With jalleda this is simply not possible. How did you land up in my blog, remember??

Medha:

Sorry I missed your comment somehow. Thanks a lot for caring to read and post a comment.

LikeLike

మీ ఈ కథకి కామెంటు రాసి పోస్టు చేసే లోపు కరెంటు పోయింది, మళ్ళీ వచ్చి చూసేసరికి అందరూ అన్ని రకాల పొగడ్తలు పొగిడేసారు, ఇక నాకేం మిగల్ల:(.All I can say is just simply superb and keep it up.

అక్షర దోషాల గురించి కాస్త జాగ్రత్త వహించండి.

LikeLike

@ పూర్ణిమ
ఏం చెప్పను? ఇప్పటి వరకు మీ రాతలు చూసి ఈ అమ్మాయి నాలానే ఆలోచిస్తుంది అనుకున్నాను. ఇప్పుడు నేను కోరుకునేలా కూడా ఆలోచిస్తుంది అని తెలిసి ఆశ్చర్యపోయాను.

ఆ అద్భుతం లోనే అన్నీ ఉన్నాయి… 🙂

ముగ్గురు మగాళ్ళ మధ్య అమ్మ ఒక్కతే నెట్టుకొస్తుంది. తనకి అమ్మాయిలంటే చాలా ఇష్టం. కోడలని కూతురులా చూసుకోవాలని కూతురు ముచ్చట్లు తనలో చూసుకోవాలని… పెద్ద కొడుకుని కాబట్టి అవన్నీ నాతో పంచుకుకోవడం ఎక్కువ. అవన్నీ చిన్న చిన్న కోరికలే. కానీ వచ్చే కోడలు కూడా ఆ ఆలోచనని అర్ధం చేసుకుంటుందా, సరిగ్గ మంచి మనసుతో రిసీవ్ చేసుకుంటుందా అని భయమేస్తుంది. నా కుటుంబం భవిష్యత్తు గురించి ఆలోచించినప్పుడు నాకు కలిగే అత్యంత అభద్రతా భావమది నన్ను తొలిచేస్తుంటుంది.

మీ రచన చదివిన తరవాత కొంచెం భద్రంగా, ధైర్యంగా అనిపించింది. ఆ మిశ్రమ భావనలో “అద్భుతం” అన్న పదం తప్ప ఇంకేమీ బయటకి రాలేదు 🙂

LikeLike

@purnima garu,

mee blog naaku “telugu blog” ane communitylo kanapadindi ani anukuntaanandi. nenu naalaaga bhaavukata unde blogs kosam appudappudu alaa vetukutoo untaanu– alla vachchaanu mee blog loki.

LikeLike

అంతకుముందు నేను వ్రాసిన కామెంట్ రాలేదేంటి….?! సరే మళ్ళీ వ్రాస్తాను… కధ చెప్పిన తీరు చాలా బావుంది…

LikeLike

భావకుడన్ గారు:
మీలా భావుకత ఉందంటూ నన్నూ కలుపుకున్నందుకు ధన్యవాదాలు. మీ మనోజ అంటే నాకు భలే ఆసక్తి. 🙂

రాధిక గారు:
గమనిస్తున్నా!! మీరు ఈ మధ్య ఎక్కడా కనిపించకపోవటంతో బిజీ ఏమో అని తీర్మానించేసుకున్నాను. మీ అభినందనకు కృతజ్ఞతలు. పెళ్ళయ్యాక ఏమి చేస్తానో / చెయ్యనో నాకు తెలీదు. ఇప్పటికి మాత్రం ఇలా.. తోచింది తోచినట్టు రాశేస్తున్నా!!

మేధ:
మీ కమ్మెంట్ రాలేదని కాదు, నేను దాన్ని చాలా ఆఅస్యంగా గమనించాను. మళ్ళీ వచ్చినందుకు థాంక్స్!!

సుజాత గారు:
సమయాన్ని మింగేస్తున్నాను అనుకోక.. నా టపాలు చదివిపెట్టండి. ఇప్పుడిప్పుడే చిట్టి అడుగులు వేస్తున్నా.. మీరు వెనుక ఉంటే అదో ధైర్యం. అభిప్రాయాలు కలిసాకా.. ఆలోచనాసరళి ఒకేలా ఉన్నాక “మీరు” అని పిలవడం కష్టం గా ఉంటుందని నాకూ ఇప్పుడిప్పుడే అర్ధమవుతుంది. నిరభ్యంతరంగా పిలవచ్చు మీరు నన్ను, మీకు తోచినట్టు!!

LikeLike

అమ్మయ్య ఒక్కరైనా అది చదివారని తెలిసింది. ఎంత సంతోషంగా ఉందొ. నేను చేసిన సాహితీ ప్రక్రియలలో నాకు చాలా ప్రియమైనది నా “మనోజావిష్కరణం” . ఎవరూ వ్యాఖ్యానించక పోవటం వలన నిరుత్సాహ పడి కొంత, తీరిక దొరకక కొంత ఈ మధ్య దాన్ని ముందుకు నడపలేదు 😦 చెప్పాగా ఎంతైనా కొంచం కీర్తి కండూతి ఉన్న వాడినే.:-)

LikeLike

రమ్యా: నెనర్లు 🙂

భావకుడన్ గారు: ఏమాత్రం తగద్దు.. చదవడానికి నేను సిద్ధం.. మీరు రాస్తూ పోండిక.

కొత్తపాళీ గారు:
abcxyz అన్న పేరున్నా పెద్దగా పట్టించుకోని నేను “కొత్త” కి అంతలా స్పందించడానికి కారణం “కొత్త పాళీ” వారు అప్పటిదాకా వ్యాఖ్యానించకపోవడం. “నాకేమీ నచ్చలేదమ్మమ్..” అని కూడా అనలేనంతగా కష్టపెట్టానా అన్న నిరాశ!! “కొత్త” తో చిగురించిన ఆశలు “పాళీ” లేకపోయే సరికి ఉండబట్టలేక.. అలా అనేశా!! అప్పటికీ ఆశ చావక మీ profile చూసా.. అక్కడ పూర్తి పేరుండడంతో ..:-((

“నా పేరు నా ఇష్టం.. నీకేం??” అని అనుకోకుండా.. నేను నేనే అని తెలియజేసినందుకు కృతజ్ఞతలు.

LikeLike

థాంక్స్ సౌమ్యా!! చెప్పేయాలనుకున్న విషయం చెప్పేసే దాకా.. కంగారు పడినట్టు రాసా ఇది. ఇక ముందు చూడాలి!!

LikeLike

We both aren’t options for you, we are absolute necessities for your life. That statement describes every thing. No comments are further required. 🙂

LikeLike

“నన్ను నమ్ముకుని నా ఇంటికి వచ్చిన ఆడపిల్ల నన్ను పట్టుకుని ఏడుస్తుంటే.. ఎంత భయం వేసిందో!! నువ్వు నా భార్యవి, భాధ్యతవి అన్న విషయాన్ని పక్కకు పెట్టి, నా స్నేహితురాలే బాధపడుతుంటే.. ఏం చేస్తాను అలా చేసాను”

Cant expect anything more from a life partner.

“ఆవిడ జీవితం ఇస్తే.. నేను దాన్ని పంచుకుంటున్నాను. ఆవిడ నిన్ను తయారు చేస్తే.. నిన్ను కాపాడుకుంటుంది నేను. నీ వల్ల ఆవిడా, నేనూ కూడా సంపూర్ణమైయ్యాము.”

Beautiful.

Sorry.. I dont have any more words.

LikeLike