ఒక ఉలిపికట్టె కథ..

పోయిన వారాంతం విశాలాంధ్ర మీద దాదాపు దాడి లాంటిది చేసి మరీ కొన్న అనేకానేకమైన పుస్తకాల్లో, డా|| కేశవ రెడ్డి రచించిన “సిటీ బ్యూటిఫుల్” అత్యంత తక్కువ పేజీలు కలదీ, అంతే చవకా కూడా! అప్పుడెప్పుడో నవీన్ రాసిన “అంపశయ్య” పుస్తకం ఒక యాభై పేజీలు చదివి మళ్ళా ముట్టుకోలేదు. ఈ పుస్తకం “ముందు మాట”లో దాని ప్రస్తావన చూసి హడలిపోయాను. ఉన్నవే తొంభై పేజీలన్న ధైర్యంతో మొదలెట్టాను. కథ విషయానికి వస్తే దాదాపు అంపశయ్య కథే! ఇరవై యేళ్ళ వయసున్న ఒక మెడికో జీవితంలో ఓ రెండు రోజులు పాటు జరిగిన పరిణామాలు, వాటి పర్యవసానాలు! అంతే కథ.

 ఈ పుస్తకం మొదట్లో రచయిత తన మాటగా చెప్పుకుంటారు, “అస్తవ్యస్తంగా, అర్థరహితంగా, తలక్రిందులుగా ఉన్న సమాజ విలువల్నీ, కట్టుబాట్లనీ, కొందరు పూర్తిగా ఆమోదిస్తారు, వారికి ఈ సమాజం ఎప్పుడూ అక్కున చేర్చుకుంటుంది. కొందరు మాత్రం దీనికి ఐచ్ఛికంగానో, యాధృచ్ఛికంగానో ఆమోదించక ఎదురు తిరుగుతారు, వాళ్ళ జీవితాలు నరకప్రాయం చేయడం సమాజం వంతు” అని! ఇప్పుడు మనం ఒక వేళ పూర్తిగా సమాజాన్ని ఆమోదించేసినట్టయితే ఈ పుస్తకం సిటీ బ్యూటిఫుల్ కాదు, సిటీ హిల్లారియస్ అవుతుంది. ఎందుకంటే ఉన్న విలువలకి ఎదురుతిరిగే ఒక ఉలిపికట్టె కథ, అతని వ్యథ, అతని చిరాకు అన్నీ నవ్వు తెప్పిస్తాయి. ఒక వేళ మనం పూర్తిగా సమాజానికి వ్యతిరేకం అయితే, అతడి పై సానుభూతో, సహానుభూతో కలిగి అయినా పట్టువదలని అతడి నుండి కాస్త ధైర్యం కలగవచ్చు ఏమో! అప్పుడీ పుస్తకం సిటీ బ్రావో కావచ్చు!

కానీ అటూ కాక, ఇటూ కాక ఉండే నా లాంటి వారు చదివితే మాత్రం, అప్పుడప్పుడు కస్సుక్, కిస్సుక్ మని నవ్వులు , మరి కొన్ని సందర్భాల్లో విపరీతంగా కెలికే ఇబ్బంది. చూసీ చూడనట్టు చేసుకుపోయే చాలా వెధవ పనుల్ని రికార్డు చేసి ఎవడో ముందు పెట్టి రి-ప్లే చేస్తున్నట్టుంటుంది. ఉదా: మన హీరో మెడికల్ కాలేజీ ఎంట్రన్స్ ఇంటర్వ్యూ కి వెళ్ళినప్పుడు, “ఎందుకు మెడిసన్” అన్న ప్రశ్న, “మా నాన్న వెళ్ళమన్నాడు” అన్న సమాధానం చెప్తాడు. ఇలా సమాధానం చెప్తే ఆ మనిషి మనమెలా “ట్రీట్” చేస్తామో, అక్కడున్న పేనల్ కూడా అలానే “ఇమ్మెచ్యూర్” అని నవ్వుకుంటుంది. మనం చిన్నప్పటి నుండీ శతకాల్లో, పద్యరత్నాల్లో వల్ల వేసిన నిజాయితీ మనం పెరిగే కొద్దీ “మెచ్యూర్” అయ్యిపోతుందేమో! అవతలి వారి అనువుగా ఉండేవి చెప్పాలి, నిజం కాకపోయినా. మన హిరో బయటకి వచ్చి వేరే వాళ్ళతో మాట్లాడితే గానీ తెలీదు, ఆ ప్రశ్న “నేను పేదలకు సేవ చేస్తాను”, “నేను కాన్సర్ కి ఒక నివారణ మందు కనుక్కుంటాను, ప్రపంచాన్ని కాపాడతాను” లాంటి లౌక్యమైన సమాధానాలు చెప్పాలి అని. అందుకని ఆ ఒక్క క్షణం అలా అవలీలగా నటించేసేవారికి ఈ పుస్తకం చెంప చెల్లుమనిపిస్తుంది. సిటీ స్కేరీ గా మారుతుంది.

ఇక ఒంటిరితనం గురించి! మొన్న ఎవరో “నా ఫ్రెండ్స్ అంతా వెళ్ళిపోతున్నారు, ఇక లోన్లీ గా ఉండాలి” అనగానే “అందరూ ఉండగా కూడా ఫీల్ అయ్యే లోన్లీ కన్నా ఇది చాలా నయం” అన్నాను. ఒక్కోసారి చుట్టూ మనుషులు ఎక్కువయ్యే కొద్దీ మనంలోని ఒంటరితనం ఎక్కువవుతుంది.  చాటు నుండి మాటు వేసి మరీ “దిగులు” మనల్ని దాడి చేస్తే నిశ్శబ్దం, నిస్తబ్దత, నిస్సత్తువ కలగలిపి మనతో బంతాట ఆడుకునే వేళ, ప్రపంచమంతా మనకి శత్రువులానే ఉంటుంది. అందుకే దూరంగా పారిపోవాలనుంటుంది. మన హీరో మరీ ఒక అడుగు ముందుకేసి, “అందర్నీ మెషీన్ గన్ తో చంపేస్తాను” అని ప్రతిన పూనుతాడు, బీచి మీద ఏకాంతంగా కాసేపు గడుపుదాము అని వచ్చేసరికి అంతా జనం ఉండటం చూసి. మన జీవితంలో ఇలా జరిగిన ఏ సంగతో లేక సందర్భమో గుర్తొస్తే సిటీ బ్యూటిఫుల్ కాస్త, సిటీ alienated అయ్యిపోతుంది.

అర్థం లేని అహాలు, అబద్ధపు ప్రతిష్టలు, బూటకాలు, నాటకాలు ఇవేవి కొత్తగా ఈ పుస్తకం కొనీ, చదివీ తెలుసుకోవాల్సిన పని లేదు. మనం చూసిన జీవితాల్లో అలాంటివి కోకొల్లలు! ఇందులో నాకు striking అని అనిపించింది మాత్రం, ఈ అబ్బి ఎడమ చేతి వాటం కావటం. అందులో విడ్డూరం ఏమిటని అనిపించచ్చు. ఈ కథలో రచయిత దాన్ని సమాజాన్ని ఎత్తి చూపటానికి చేసిన ప్రయత్నమల్లే కనిపిస్తుంది. ఈ పాత్రకి అన్నీ ఎడం చేత్తోటే, ఆఖరికి అన్నం తినడం కూడా. కథ మధ్యలో ఒకటి రెండు సార్లు “నేను లాబ్ లో ఎక్విప్ మెంట్ విరగొట్టా” అని చెప్తుంటే, చాలా అజాగ్రత్త మనిషి అనుకున్నాను. తీరా చూస్తే ఆ లాబ్ లో అన్నీ “కుడి చేతి వాటం” వారికి అనువుగా ఏర్పాటు చేయటం వల్ల వచ్చిన ఇబ్బంది. మనం కొన్నింటికి ఎంతలా అలవాటు పడిపోతామంటే, ఇంక వేరేలా కూడా చేయవచ్చు అని ఊహించలేమేమో అన్న దిశగా రచయిత నన్ను ఆలోచింపజేయడంలో సఫలమయ్యాడు.

తెలుగు సరళంగాను, సులువుగాను ఉండి, గజిబిజి లేని శైలి అవ్వటంతో ఈ పుస్తకం చదవటం చిటుకులో అయ్యిపోయింది. కాకపోతే, ప్రధాన పాత్రధారి చీటికీ మాటికీ  “ఇంబసైల్” అనటం, ఎవరికైనా “గాడు” తగిలించటం” కాస్త చిరాకుగ్గా అనిపించాయి. నా టపా చదివి ఇదేదో మోరల్ స్టోరీ అనుకునేరు, ఇది ఒక సామాన్య యువత కథ, నచ్చిన దానికీ, చేయాల్సిన దానికీ నలిగిపోయే అతి సామాన్యమైన కథ! అయినా నవ్వుకోడానికి బోలెడు అవకాశం. బాపూ గారేసిన ముఖ చిత్రం చెప్పకనే చెప్తుంది కథ మొత్తం! సింపుల్ గా చెప్పాలంటే, ఎప్పటికప్పుడు పరిస్థులకీ, మనుషలకీ అనుగుణంగా ఒక చక్కనైన అందమైన ముసుగు వేసుకోకపోతే, మనల్ని నిజం ఎంతలా కాల్చేస్తుంది అనే కథ!

ఈ రచన చేయడానికి హెమ్మింగ్వే “ఫేర్వెల్ టు ఆమ్స్” మరియు సలింగర్ “కాచర్ ఇన్ ది రయ్” ప్రేరణ అని రచయిత పేర్కొన్నారు. నా అనంతమైన “చదవాల్సిన” జాబితాలో అవీ ఉన్నాయి!

పుస్తకం వివరాలు:
పేరు: సిటీ బ్యూటిఫుల్
రచయిత: డా|| కేశవ రెడ్డి
పబ్లికేషన్స్: నందిని పబ్లికేషన్స్
పేజీలు: 92
వెల: రూ. 50
నేను కొన్నది: విశాలాంధ్ర (అబిడ్స్)