మనసు విప్పిన మనసైన నేస్తం…
ఆయ్.. నమస్కారమండీ.. ఇక్కడ ఎదో జ్ఞాపకాల పోటీ జరుగుతుందట కదండీ.. అందుకే నేను ఒచ్చానండీ.. నా గురించి చేప్పుకుందాం అనీ. న్యాయంగా అయితే ఈ అమ్మడు వచ్చి
Affectionately dedicated to HP Compaq 6720s
ఆయ్.. నమస్కారమండీ.. ఇక్కడ ఎదో జ్ఞాపకాల పోటీ జరుగుతుందట కదండీ.. అందుకే నేను ఒచ్చానండీ.. నా గురించి చేప్పుకుందాం అనీ. న్యాయంగా అయితే ఈ అమ్మడు వచ్చి
అర్జెంటుగా ఒక మంచుకొండను ఊహించుకోండి.. కళ్ళు మూసుకోకుండా!! “ఒక మంచు కొండ కష్టం అమ్మాయ్, ఎక్కడైనా పర్వత శ్రేణులుంటాయి గాని ఇలా ఒక్క కొండ..” అంటూ లాజిక్కులు
ఓసోస్.. ఆ కథా?? దాని గురించి మాకూ బోలెడు తెలుసు… స్వామీ అనే చిన్న కుర్రాడు.. మాల్గుడి అనే మనోహర పట్టణంలో తన తల్లిదండ్ర్రులతో ఉండేవాడు. ప్రాణప్రదంగా
హే… ఏంటీ ఇది? ఇంత రాత్రి.. ఏం చేద్దాం అని? తొంగి చూడకు అలా… చెప్పాను కదా నీతో మాట్లాడలేనని.. ఇప్పుడు రానని.. అయినా వినిపించుకోవేం? చెప్తుంది
అమ్మాయిలూ.. ఈ కింది బ్లాగును చూసిన దగ్గరనుండీ కడుపులో ఒకటే నొప్పి.. ఎందుకో మీకు తెలుసు 😉 Mr. Bean సినిమా మానేసి మరీ “టపా”యిస్తున్నా అంటే
“ఎందుకూ??” వచ్చే ప్రతీ అలా.. సాగరంలోకి తిరిగి వెళ్ళిపోవాలనుకున్నప్పుడు రావటం ఎందుకు? పాదాన్ని తాకటం ఎందుకు? వీచే ప్రతీ గాలీ.. నన్నుదాటుకుని పోవాలనుకున్నప్పుడు.. వీయటం ఎందుకు? చెక్కిలిగింతలు
(ఈ టపా చదివేముందు… “శ్రీ వారికి ప్రేమలేఖ” చదివారో లేదో చూడండి. ) ఎటూ నువ్వు లేవు కదా అని చాలా సేపు స్నేహితులతో గడిపి, ఇప్పుడే
సరదాగా మన్నించేయ్ ఒక సారి అని బ్లాగ్లోకానికి నా క్షమాపణలు పాట పాడి చెప్పగలను.. కానీ భయంకరంగా జలుబు చేసింది. అసలే అంతంత మాత్రం స్వరం.. ఇక
న్యాయంగా ఈ టపాకి సీతారామారావు Vs డోరియన్ గ్రే అని శీర్షిక పెట్టి ఎప్పటిలానే నా సోది మొదలెడితే… ఎవరు చదువుతారో చదవరో గాని, నేను కృతజ్ఞతలు
దేవుడున్నాడు.. తేడాలొస్తే శపిస్తాడు అనుకునే వారు.. ఈ టపా చదవకుండా ఇటు నుండి ఇటే టపాకట్టేయ్యండి. దేవుడున్నాడు.. కానీ దయాహృదయుడు అనుకునే వారు.. భారాన్నంతా దేవుడు మీద
“నువ్వు అందంగా ఉంటావా?” అని మీలో ఎవరైనా నన్ను అడిగితే, “ఊ” అనే ధ్వని మీ చెవిని చేరుతుంది. “అద్దం ముందు నిలబడి మనల్ని మనం రెప్పపాటు
తను నా గుండెలపై తలవాల్చుకుంది. నా షర్ట్ కున్న రెండు sleevesని పిడికిల్లలో గట్టిగా పట్టుకుంది. తన అంతర్సంఘర్షణ అంతా భరించలేక నా షర్ట్ తో పాటూ
పాపం అబ్బాయిలు.. వీరికి అడుగడుగునా కష్టాలే!! ఇది అభిప్రాయం కాదు, స్వానుభవం. ఒకసారి బస్సురాక, ఊసుపోక ఉన్నత చదువులు-ఉద్యాగాలు మీద ధీర్ఘంగా చర్చించుకుంటుంటే.. మా సీనియర్ ఒక
వేసవి సాయత్రం.. సూర్యుడు తన ప్రతాపమంతా చూపించి “మళ్ళొస్తా!!” అంటూ పడమరలో అస్తమిస్తున్నాడు. చల్లని గాలితో పాటు, చంద్రుడూ రాబోతున్నాడు. ఇప్పటిదాకా నిర్మానుష్యంగా ఉన్న వీధి కొత్త
మనసా..తోడుకోసం ఎదురు చూస్తున్నావా?? తోడుగా నిలవాలంటే.. నమ్మకం కుదరాలి నమ్మకం కుదరాలంటే.. ప్రేమ వికసించాలి ప్రేమ వికసించాలంటే.. చనువు ఏర్పడాలి చనువు ఏర్పడాలంటే.. సఖ్యత పొందాలి సఖ్యత