Affectionately dedicated to HP Compaq 6720s
తొలి ప్రచురణ: తెలుగు వెలుగు, జనవరి 2019. “ఆగిపోయిన కార్ మీదేనా, మేడం? ఆయన మీ ఆయనా?” "ఊ." “ఎక్కడకి వెళ్తున్నారు, మేడం? అమెరికానా?” "కాదు." ప్రకాశ్‌కి ఒక వందసార్లు చెప్పుంటుంది, కాబ్ డ్రైవర్ల ముందు తెలుగులో, హిందిలో మాట్లాడొద్దని. మనకి భాష వచ్చని తెలిసిందా, అయితే మన గురించి ఆరా తీస్తారు, పొడిపొడి సమాధానాలిస్తే వాళ్ళ చరిత్ర చెప్పుకొస్తుంటారు. ముఖ్యంగా ఇలా సమయం ఎక్కువ పట్టే దూరాల్లో. దారిచూపిస్తున్న మాప్ ఆడగొంతులో ఒకటికి రెండు సార్లు... Continue Reading →
First published in Hans India on 27th Dec 2018. https://www.thehansindia.com/posts/index/Womenia/2018-12-27/Read-More-Women/465159 ‘Read More Women’, an initiative by e-magazine, Electric Literature, inspired me to look for books by women and non-binary writers more proactively than I ever did. Here’s a little attempt to share how enriching the finds have been. - Purnima Tammireddy By the women. For... Continue Reading →
“ఎన్ని చూడలేదూ బాబూ ఇలాంటివి? జాతకాలు కలవలేదూ? మై ఫుట్! నేనూ చెప్తా ఇంటర్‌వ్యూ ఇచ్చి వెళ్ళిన కాండిడేట్‌కి, ‘హెచార్ విల్ గెట్ బాక్ టు యు!’ అని. అంటే, ఉద్యోగం ఇచ్చే ఉద్దేశ్యం లేదని చెప్పినట్టే. పొమ్మనలేక పొగబెట్టటమే! ఇదేం కొత్త కాదు.” అంటూ ఆమె వెయిటర్ తెచ్చిచ్చిన కార్డ్ బాగ్‌లో పెట్టుకుంటూ, తల చుట్టూ కళ్ళు తప్ప ఏమీ కనిపించకుండా స్కార్ఫ్ కట్టుకుంది. కుర్చీలోంచి లేచి సన్‌గ్లాసెస్ పెట్టుకుంది. “కలవాల్సింది జాతకాలు కాదు…” టేబుల్ అవతల నుంచి ఆమె చేయి అందుకుంటూ అన్నాడతను.
తొలి ప్రచురణ: ఈమాట, సెప్టెంబర్ 2018 పైట లాగాను. బలంగా.జారలేదు. కొంచెం కూడా.ఇంకా ఇంకా లాగాను.అతుక్కుపోయింది. గోడకు అంటించిన పోస్టర్‌లా. పార్సెల్‌కి వేసిన ప్లాస్టర్‌లా. లాగటానికి వీల్లేకుండా.గీకాను. గోకాను. పీకాను.పెచ్చులుగా. పొరలుగా. చీర.తల ఆన్చి గీకాను. గోకాను. ఇంకొంచెం అయితే చాలు.తల జారిపోయింది ఆ ఎదలోకి. నల్లటి చిక్కటి చీకటి. అమ్మా! అమ్మా! అని అరిచాను. “లాస్ట్ స్టాప్ మెజస్టిక్! మెజస్టిక్! జల్దీ బన్ని సార్… బన్ని మాడం! మెజస్టిక్!” నేను కంగారుగా లేచాను. లాప్‌టాప్ బాగ్ వెనక్కేసుకొని... Continue Reading →
తొలి ప్రచురణ: ఆంధ్ర జ్యోతి సాహిత్యం తేది: సోమవారం, అక్టోబరు 8 నేను కథలు ఎందుకు రాస్తాను. - మంటో (సాదత్ హసన్ మంటో (1912-1955) ప్రముఖ ఉర్దూ రచయిత. సంచనల కథలు రాసిన రచయితగా ఎక్కువ పేరు. కేవలం దానికోసమే రాశాడని కూడా అపవాదు. అప్పటి బొంబాయి గురించి, ముఖ్యంగా వేశ్యా వృత్తిలో ఉన్నవారి గురించి విస్తృతంగా రాసాడు. భారతదేశ విభజన సమయంలో జరిగిన హింసను - ఏ మతపు రంగు పులకమకుండా - కలంలో... Continue Reading →
I was told many stories. By people who were living them. I listened with all attention. I thought that was my only contribution. Out of all those, what completely pulled me into it was a certain Ramayanam. Though I knew, I was ineligible, I dreamed of being the Sita. And ended up being a Surpanaka... Continue Reading →
Their relationship was bloated, as if it was soaked in water for long. A little movement it made, it panted. They were surprised to see it in that state. "It wasn't like this. How did it turn so?" - they wondered. True, it wasn't anywhere close to what it is like now. Not that it... Continue Reading →
First published in May 2015, in vaakili.com వాళ్ళిద్దరి మధ్య బంధం నిలిచి ఉన్న నీళ్ళల్లో బాగా నాని, ఉబ్బిపోయిన శరీరంలా ఉంది. కదల్లేకుండా, ఆయాసపడుతూ ఉంది. చాన్నాళ్ళ తర్వాత చూశారేమో, వాళ్ళిద్దరూ మొదట గుర్తుపట్టలేదు దాన్ని. ఇంతకు ముందు ఇంతిలా ఉండేది కాదుగా! ఇంత లావెక్కిపోయిందేంటి? – అని అవ్వాక్కయ్యారు ఇద్దరూ. నిజమే, అదలా ఉండేది కాదు. మరీ సైజు జీరో కాకపోయినా, కొద్దో గొప్పో ఫిట్‌గానే ఉండేది వాళ్ళ పరిచమైన కొత్తల్లో. అంటే... Continue Reading →
నా వైపు: నీదే కథ. నీ వైపు: నేనో కథ.
దొ దివానె షెహర్ మెఁ… వీడియో కాల్ కనెక్ట్ అవ్వగానే అతడి గొంతు కన్నా ముందుగా ఆ పాటే వినిపించింది ఆమెకు. అతడు స్క్రీన్‍పై కనిపించడానికి ఓ రెండు నిముషాలు పట్టింది. మొహంపై తడి లేకుండా తుడుచుకొని, టవల్‍ను పక్కనే పడేసి, లాప్‍టాప్‍ను ఇంకా దగ్గర తీసుకొని, మీడియా ప్లేయర్‍లో పాటను ఆపి, ఆమె ఉన్న విండోని మాక్సిమైజ్ చేశాడు. “హే బేబీ! వాట్స్ అప్?” “ఏంటి? ఇప్పుడే షేవ్ చేసుకొని వచ్చావా?” అతడింకా గెడ్డంపై నురగగానీ... Continue Reading →
One of those nights! మంచం ఒకటే అయినా నీ-నా పక్కలంటూ సరిహద్దులు పుట్టుకొచ్చే రాత్రి. ఇరువైపులా సైన్యాన్ని మోహరించి, కాల్పులకు సిద్ధంగా ఉండే రాత్రి కాదు. కయ్యానికి కాళ్ళుదువ్వననీ, సరిహద్దులను గౌరవిస్తాననీ కుదురుకున్న సంధిని ఉల్లంఘించలేని రాత్రి. తాను సత్య అయినా అతడు సముద్రాలు దాటి, యుద్ధాలు ముగించి వచ్చేవరకూ సీతలా వేచిచూడాల్సిన రాత్రి. అతడు మంచానికి అటు చివర పడుకునున్నాడు, నల్లరగ్గు ముసుగులో. ఇంకా నిద్రపోయినట్టు లేడు. ఎలా పోతాడు? నిద్ర పట్టేంత సుఖమే... Continue Reading →
http://patrika.kinige.com/?p=2399 “కమ్మాన్.. డోన్ట్ బి సో నేవ్. బాచలర్స్ ఉన్న గదికి వెళ్ళాలంటేనే ఇబ్బందే?! అంతదాకా ఎందుకు, వాళ్ళ హార్డ్ డిస్కో, లాప్‍టాపో వాడుకోవాలన్నా కొంచెం జంకే! వాటిలో చూడరానివి ఏమేం ఉంటాయోనని. అలాంటిది ఎంత అతడు పిలిస్తే మాత్రం నువ్వెలా పోయావ్ అమ్మాయ్.. అదీ అక్కడికి?” అని మీరు అడగచ్చు. అడగండి. మొదలెట్టాను గనుక నాకూ చెప్పక తప్పదు. కాకపోతే నేను చెప్పేది వినటం, ఆ పై అర్థం చేసుకోవటమంటే మీరేసుకున్న జోళ్ళు వదిలేసి, నా... Continue Reading →
Out of Control Whatever that was between those two, she realized it is no longer about longing to have a Ctrl+Z to rescue them. It's been too late, like it always had been. She's now more than convinced that what she needs is a Ctrl+C or a Ctrl+D, whichever works. But the "Ctrl" key on... Continue Reading →
http://eemaata.com/em/issues/201403/3601.html అన్నివైపుల నుండి చీకటి కమ్ముకొస్తుంది. సూర్యుడు ఎత్తైన మేడల వెనుక నుండి మెల్లిగా జారుకుంటున్నాడు. వదిలిపోతున్న సూర్యుణ్ణి తనలో దాచుకోవడానికి ప్రయత్నిస్తూ హడ్సన్ నది ఎర్రబడిపోయింది. కనిపిస్తున్న ఆ దృశ్యం మొత్తం టచ్ స్క్రీన్ డివైస్ మీద వాల్ పేపర్ అయినట్టు కార్ విండోపై చూపుడు వేలు పెట్టి సూర్యుణ్ణి పైకి లాగబోయింది ఆమె. “హలో! సన్‍సెట్ బాగుంది కదా అని చూడమన్నాను. సూర్యుణ్ణే మింగేసేట్టు చూడాలా?” అన్నాడతడు. ఆమె నవ్వలేదు. మూతి బిగించలేదు. సూర్యుణ్ణే... Continue Reading →
