అల్లరా.. నేనా??
“కాలేజ్ స్టూడెంటా.. నేనా??..” అనే సంతూర్ ఆడ్ గుర్తొంస్తుందా?? రావాలి మరి! అసలు నా బ్లాగుకి ఏమాత్రం సూటవ్వని జ్ఞాపకాలనే.. ఏదో.. అలా అలా రాసి తప్పించుకున్నాను
Affectionately dedicated to HP Compaq 6720s
“కాలేజ్ స్టూడెంటా.. నేనా??..” అనే సంతూర్ ఆడ్ గుర్తొంస్తుందా?? రావాలి మరి! అసలు నా బ్లాగుకి ఏమాత్రం సూటవ్వని జ్ఞాపకాలనే.. ఏదో.. అలా అలా రాసి తప్పించుకున్నాను
బ్రతుకు తెరువు చూపిస్తున్న ఊరిలో బతుకే ఒక ప్రశ్నార్ధకంగా మారితే.. పుట్టిన ఊరికే తిరుగుప్రయాణం కట్టాము. నాంపల్లిలో రైలెక్కినా.. ఇంటికి తిరిగివెళ్ళిపోతే బాగుణ్ణు అనిపిస్తుండింది నాకు. రైలు
అవి నాకు తెలుగు అక్షరాలు పూర్తిగా వచ్చి.. గుణింతాలు చదువుకుంటున్న రోజులు. అదే ఏడాది మా స్కూల్ పెట్టి పాతిక సంవత్సరాలు పూర్తి అయ్యాయి. అంటే.. ఓ
ఏం చేస్తున్నావు ఇంకా నిద్రపోకుండా… నువ్వు నీ పనులన్నీ కట్టి పెట్టి వచ్చేదే చాలా ఆలస్యంగా.. మళ్ళీ ఇక్కడ కూడా ఆలోచనలా?? ఎవరు నువ్వు? ఈ క్షణాన
ఆయ్.. నమస్కారమండీ.. ఇక్కడ ఎదో జ్ఞాపకాల పోటీ జరుగుతుందట కదండీ.. అందుకే నేను ఒచ్చానండీ.. నా గురించి చేప్పుకుందాం అనీ. న్యాయంగా అయితే ఈ అమ్మడు వచ్చి
అర్జెంటుగా ఒక మంచుకొండను ఊహించుకోండి.. కళ్ళు మూసుకోకుండా!! “ఒక మంచు కొండ కష్టం అమ్మాయ్, ఎక్కడైనా పర్వత శ్రేణులుంటాయి గాని ఇలా ఒక్క కొండ..” అంటూ లాజిక్కులు
ఓసోస్.. ఆ కథా?? దాని గురించి మాకూ బోలెడు తెలుసు… స్వామీ అనే చిన్న కుర్రాడు.. మాల్గుడి అనే మనోహర పట్టణంలో తన తల్లిదండ్ర్రులతో ఉండేవాడు. ప్రాణప్రదంగా
హే… ఏంటీ ఇది? ఇంత రాత్రి.. ఏం చేద్దాం అని? తొంగి చూడకు అలా… చెప్పాను కదా నీతో మాట్లాడలేనని.. ఇప్పుడు రానని.. అయినా వినిపించుకోవేం? చెప్తుంది