I'm hoping you haven't opened this page, just out of curiosity. There seem to be a set of people who care for this blog and what's being written in it. That, despite my antics. That, from people I least expect to be around. This post is exclusively for them. First things first, I'm not a great believer... Continue Reading →

When you win, I feel like a champion! - రోజర్ ఫెదరర్ గెలిచిన ప్రతిసారి గొంతు చించుకొని మ్యూట్ గా నేను అనుకునే మాటలు. మన ఫ్రెండ్స్ విషయంలో కూడా అలానే అనిపిస్తూ ఉంటుంది. వాళ్ళేదో ప్రపంచాల్ని గెలిచేయాలని కాదు గాని, ఉన్న అవాంతరాలను అధిగమిస్తూ సాధించుకున్న ఏ చిన్న విజయాలైనా చాలు! అందులో మన వంతుగా కాస్త నవ్విస్తూ, కాస్త విసుక్కుంటూ, న-సాధిస్తూ, బ్రేక్‍లిస్తూ, పళ్ళు నూరుతూ, గోళ్ళు కొరుక్కుంటూ, దొంగలకలు అభినయిస్తూ... Continue Reading →

What I usually try in this blog with fictional pieces is: I pick a subtle point that catches my attention and try to blow it up in my imagination to put the same point across. As an example, it's only few months back that I wrote a fictional letter under the title Nyayam! One or... Continue Reading →

మా అమ్మకి జంధ్యాల గారన్నా, ఆయన సినిమాలన్నా చాలా ఇష్టం. పైగా నా చిన్నతనంలోనే ఆయన కామెడీ సినిమాలు బాగా వచ్చాయి. అందుకని మా ఇంట్లో జంధ్యాల మార్కు కామెడీ తిట్లే వినిపిస్తుంటాయి.. ఇప్పటికీ! ఉదాహరణకు, కూరల్లో కూరగాయలన్నీ తీసి పక్కకు పెట్టేస్తుందని మా చెల్లిని "పప్పుచారులో కందిపప్పును ఏరి పక్కకు పెట్టే పిడత మొహం నువ్వూనూ" అని తిడుతుంది. నాకూ అలాంటి అక్షింతలు చాలానే పడుతుంటాయి. నా బద్ధకానికి, నా అజాగ్రత్తకూ సరిపడేలా, "చెంపిన్ను నుండి... Continue Reading →

మరొకరి పెళ్లి. మరో ఊరు. మళ్ళీ పోస్టు. Sigh! ".. if you plucked a special moment from life and framed it, were you defying death, decay and the passage of time, or were you submitting to them?" అని ఒర్హాన్ పాముక్ నిలదీశారు మొన్నే ’ఇస్తాన్‍బుల్’ లో! క్షణాలని బంధించటం  అంటే కాలపు ప్రవాహంలో కొట్టుకుపోతూనే దానికి ఎదురునిలువటం. ఈ క్షణాన్ని రాబోయే ఎన్నో క్షణాలు... Continue Reading →