వసుధేంద్ర కొత్త పుస్తకం వస్తుందని, దాని ఆవిష్కరణ సభకి నేను వెళ్ళి ఆయన సంతకం పెట్టించుకుని రమ్మని ఆదిత్య అడిగాడు, పోయినేడాది నవంబర్-డిసంబర్‍లో. సరేనన్నాను. “నువ్వూ ఓ కాపీ తెచ్చుకో...” అన్నది మాత్రమే వినిపించుకున్నాను. ఎటూ బెంగళూరుకి వచ్చాక పుస్తకాలే కాకుండా ఆటోగ్రాఫులూ పోగేయడం మొదలెట్టాను కాబట్టి పుస్తకం కొని “ఎనాటికైనా చదువుతాను” అన్న భ్రమలో బతకచ్చుగా అనుకుని నాకూ కాపీ తీసుకుందామనుకున్నాను. “...ఇద్దరం కలిసి చదువుదాం” అన్న ఆదిత్య వాక్యంలో మరో సగాన్ని పట్టించుకోలేదు.  “ఏంటమ్మా,... Continue Reading →

(భూమిక సంస్థ వారు రెండు రోజుల పాటు లింగం-లైంగికత: సాహిత్యం, సంభాషణ అనే వర్క్‌షాపుని నిర్వహించారు, జూలై 10-11న. పాతికమంది పైగా LGBTQIA+ కమ్యూనిటీ వారు, పది-పదిహేను మంది ఇతరులు (for once! 🙂 ) ఇందులో పాల్గొన్నారు. పి.సత్యవతి, వసుధేంద్ర, వి.ప్రతిమ లాంటి దిగ్గజాలు తమ అనుభవాలని పంచుకున్నారు. లైంగికత మీద, సాహిత్యం గురించి దాదాపుగా సమానంగా చర్చ జరిగింది. అందులో నాకు పాల్గునే అవకాశాన్ని ఇచ్చిన అపర్ణ తోటకి అనేకానేక ధన్యవాదాలు. ఆ కార్యశాలలో... Continue Reading →

I'm hoping you haven't opened this page, just out of curiosity. There seem to be a set of people who care for this blog and what's being written in it. That, despite my antics. That, from people I least expect to be around. This post is exclusively for them. First things first, I'm not a great believer... Continue Reading →

When you win, I feel like a champion! - రోజర్ ఫెదరర్ గెలిచిన ప్రతిసారి గొంతు చించుకొని మ్యూట్ గా నేను అనుకునే మాటలు. మన ఫ్రెండ్స్ విషయంలో కూడా అలానే అనిపిస్తూ ఉంటుంది. వాళ్ళేదో ప్రపంచాల్ని గెలిచేయాలని కాదు గాని, ఉన్న అవాంతరాలను అధిగమిస్తూ సాధించుకున్న ఏ చిన్న విజయాలైనా చాలు! అందులో మన వంతుగా కాస్త నవ్విస్తూ, కాస్త విసుక్కుంటూ, న-సాధిస్తూ, బ్రేక్‍లిస్తూ, పళ్ళు నూరుతూ, గోళ్ళు కొరుక్కుంటూ, దొంగలకలు అభినయిస్తూ... Continue Reading →

What I usually try in this blog with fictional pieces is: I pick a subtle point that catches my attention and try to blow it up in my imagination to put the same point across. As an example, it's only few months back that I wrote a fictional letter under the title Nyayam! One or... Continue Reading →

మా అమ్మకి జంధ్యాల గారన్నా, ఆయన సినిమాలన్నా చాలా ఇష్టం. పైగా నా చిన్నతనంలోనే ఆయన కామెడీ సినిమాలు బాగా వచ్చాయి. అందుకని మా ఇంట్లో జంధ్యాల మార్కు కామెడీ తిట్లే వినిపిస్తుంటాయి.. ఇప్పటికీ! ఉదాహరణకు, కూరల్లో కూరగాయలన్నీ తీసి పక్కకు పెట్టేస్తుందని మా చెల్లిని "పప్పుచారులో కందిపప్పును ఏరి పక్కకు పెట్టే పిడత మొహం నువ్వూనూ" అని తిడుతుంది. నాకూ అలాంటి అక్షింతలు చాలానే పడుతుంటాయి. నా బద్ధకానికి, నా అజాగ్రత్తకూ సరిపడేలా, "చెంపిన్ను నుండి... Continue Reading →

మరొకరి పెళ్లి. మరో ఊరు. మళ్ళీ పోస్టు. Sigh! ".. if you plucked a special moment from life and framed it, were you defying death, decay and the passage of time, or were you submitting to them?" అని ఒర్హాన్ పాముక్ నిలదీశారు మొన్నే ’ఇస్తాన్‍బుల్’ లో! క్షణాలని బంధించటం  అంటే కాలపు ప్రవాహంలో కొట్టుకుపోతూనే దానికి ఎదురునిలువటం. ఈ క్షణాన్ని రాబోయే ఎన్నో క్షణాలు... Continue Reading →

మా ఆఫీసులో ప్రతీ వార్షికోత్సవానికి డబ్బులు పోసి "ఎంటర్‍టేన్‍మెంట్" కొనుక్కోకుండా, మేమే మమల్ని మేమే ఎంటర్‍టేన్ చేసుకుంటుంటాం! "ఏం చెయ్యాలి?" నుండి "ఎలా చెయ్యాలి?" వరకూ అన్నింటికీ చర్చలే! ఆ చర్చల్లో గమ్మునుండక, తల్లోకొచ్చిన ప్రతీ ఐడియాను ప్రతి తలతో పంచుకోవచ్చు. ఐడియా బాలేకపోతే "ఊహు" తో ఊరుకుంటారు! అదే బాగుంటే, ఐడియాను నిర్విఘ్నంగా సఫలం చేసే బాధ్యత చెప్పినోళ్ళ నెత్తి మీదే పడేస్తారు. నోరూరుకోని నాబోటి బద్ధకస్తులకి ఇటువంటి ఘట్టాలు - చంచాలో మహాసాగరాలు ఈదటంతో... Continue Reading →

అచ్చ కొత్త తెలుగు సినిమాలకి తప్పనిసరై ఉండాల్సిన టాగ్‍లైన్ ఆర్య 2 కి కూడా ఉంది..ట! ("బేబీ.. హి లవ్స్ యు" అని నాతో పాటు సినిమా చూసిన జీవి జ్ఞానోదయం చేశాక తెల్సింది.) కాకపోతే ఈ సినిమాకి అంతకన్నా స్టైలిష్ టాగ్‍లైన్ పెట్టచ్చు - the psycho unleashed, for you baby అని. పరీక్షకు బ్లాంక్ మైండ్ తో హాజరైన విద్యార్థి, ప్రశ్నాపత్రం చూడగానే మైండ్ బ్లాక్ అయ్యి వెర్రిచూపులు చూడక, ఎంచక్కా "ధైర్యే... Continue Reading →