Affectionately dedicated to HP Compaq 6720s
First published in Sept 2020: https://eemaata.com/em/issues/202009/23567.html మగత నిద్రలో తొడల మధ్య ఏదో కదులుతున్నట్టు అనిపించేసరికి ఉలిక్కిపడి సీటులో కదిలాడు సందీప్. పక్కనున్న పెద్దావిడ కూడా కాస్త కదిలి, మళ్ళీ సర్దుకుంది. ఆవిడ పనేనని అర్థమవుతున్నా సందీప్‌కి ఏం చేయాలో తోచలేదు. ఆల్రెడీ వెనుక సీటులో ఓ ఆడమనిషి తన భారీకాయం నెపంతో పక్కనున్న అతడి మీద పడిపోతూ, రాసుకుంటూ పూసుకుంటూ ఉంటే భరించలేక డ్రైవర్ మేడమ్‌ని దీనంగా వేడుకుంటే ఈ సీటులోకి మార్చింది. “ఈ... Continue Reading →
https://eemaata.com/em/issues/202101/24941.html ‘రారాదూ మాచ్ చూడ్డానికి? వరస్ట్ కేసులో కూడా సచిన్ రెండుసార్లు వచ్చి వెళ్తాడు క్రీజ్‌కి…’ అని అతడు కాల్‌క్యులేషన్స్‌తో ఊరించలేదు. ఆమె వీక్ పాయింట్ మీద కొట్టలేదు. నెపమంతా అతడి మీద వేయడం కాకపోతే, అతడే ముందు అడగాల్సిన అవసరమేం లేదు. హైదరాబాద్‌కి బెంగళూరు ఎంతో దూరమేమీ కాదు, బస్సు ఎక్కితే ఒక రాత్రి ప్రయాణం, విమానమెక్కితే నాలుగైదు గంటలంతే! ‘అమ్మో… ఒక్కదాన్నే వెళ్ళాలా?’ అన్న భయాలు ఆమెకి లేవు. ‘అబ్బా… క్రికెట్ ఏం చూస్తాంలే... Continue Reading →
(ఈ కథ "ఇన్ ది మూడ్ ఫర్ లవ్" అనే కథా సంకలనంలో మొదటిసారిగా ప్రచురితమైంది, 2018లో) “ఉష. ఇంజనీరింగ్ క్లాస్‌మేట్.” టెంపోకి మళ్ళీ బ్రేక్ పడింది. అర్థరాత్రి కావస్తున్నా బెంగళూరుకి మాత్రమే అలవాటైన ట్రాఫిక్. డ్రైవర్ కాబిన్ దగ్గర నుంచొన్న వాళ్ళిద్దరూ ముందుకు తూలబోయారు. ముందు సీటులో ఉన్నవారు చేతులు అడ్డుపెట్టుకున్నారు. ఆమె బాలెన్స్ ఆపుకుంటూ అతడి చేయి పట్టుకుంది. “మొండిది. పట్టుకుంటే వదలదు.” ఇరవై మంది దాకా ఉన్న ఆ టెంపోలో వాళ్ళకి చెప్పాడు... Continue Reading →
First published in eemaata.com's July 2016 edition. కథానాయకుడు కావలెను. సుప్రసిద్ఢ కథ పాతాళ భైరవికి గాను యోగ్యుడైన, అర్హుడైన కథానాయకుడు కావలెను. రూపములో, గుణములో, ధైర్యసాహసములలో, సత్ప్రవర్తనలో, ఇన్నినాళ్ళూ ఈ కథకు నాయకుడిగా ఉండి, ప్రజల మనసును చూరగొన్న తోటరాముడిని మరిపించి, మురిపించగలిగే దిట్టయి ఉండవలెను. యుక్తితో, శక్తితో మాయావి మాంత్రికుడిని మట్టి కరిపించి, రాజకుమారిని పరిగ్రహించి, పాతాళ భైరవి ఆశీస్సు… కూర్చున్న రాయి మీద నుండి ఒక ఉదుటున లేచి, మాంత్రికుడిని సమీపించి,... Continue Reading →
First published in eemata.com's Oct'2017 edition. ఇది దొరకదు! అంటూ కౌంటర్లో కూర్చున్న ఫార్మసిస్ట్ ప్రిస్క్రిప్షన్ మిగతా మెడిసిన్లు నీ వైపుకి తోస్తాడు. ఎక్కడ దొరుకుతుంది? అని అడగబోతూ అతని నవ్వును గమనిస్తావు. ఆ నవ్వు నీకు బాగా పరిచయం. కొన్నేళ్ళ క్రితం వరకూ మెడికల్ షాపుల్లో శానిటరీ పాడ్స్ అడిగితే నల్ల కవర్లో వాటిని చుడుతూ నీకేసి ఓరగా చూస్తూ అలానే నవ్వేవారని నీ అనుభవం. కానీ నువ్విప్పుడు సానిటరీ పాడ్స్ అడగలేదు. నీ... Continue Reading →
First published in eemata.com's July 2018 edition. ఐ యామ్ ఎ మాన్!మై స్పర్మ్ కౌంట్ ఈజ్ గుడ్!అండ్, దట్ ఈజ్ మై సిన్!6:01 PM తన్నుకొస్తున్న ఆవేశాన్ని గొంతులో నొక్కేసి, రెండు బొటనవేళ్లలో బలాన్నంతా మొబైల్ కీబోర్డుపై చూపించి, ఆ మెసేజ్ వాట్సాప్ చేశాడు. ఒక క్షణం ఆగి చూశాడు. మెసేజ్‌ల పక్కన ఒక టిక్ మార్క్ వచ్చింది. వెంటనే రెండోది కనిపించింది. అవి నీలం రంగులోకి మాత్రం మారలేదు. నిట్టూర్చి, ఇంకా ఏదో... Continue Reading →
తొలి ప్రచురణ: తెలుగు వెలుగు, జనవరి 2019. “ఆగిపోయిన కార్ మీదేనా, మేడం? ఆయన మీ ఆయనా?” "ఊ." “ఎక్కడకి వెళ్తున్నారు, మేడం? అమెరికానా?” "కాదు." ప్రకాశ్‌కి ఒక వందసార్లు చెప్పుంటుంది, కాబ్ డ్రైవర్ల ముందు తెలుగులో, హిందిలో మాట్లాడొద్దని. మనకి భాష వచ్చని తెలిసిందా, అయితే మన గురించి ఆరా తీస్తారు, పొడిపొడి సమాధానాలిస్తే వాళ్ళ చరిత్ర చెప్పుకొస్తుంటారు. ముఖ్యంగా ఇలా సమయం ఎక్కువ పట్టే దూరాల్లో. దారిచూపిస్తున్న మాప్ ఆడగొంతులో ఒకటికి రెండు సార్లు... Continue Reading →
First published in May 2015, in vaakili.com వాళ్ళిద్దరి మధ్య బంధం నిలిచి ఉన్న నీళ్ళల్లో బాగా నాని, ఉబ్బిపోయిన శరీరంలా ఉంది. కదల్లేకుండా, ఆయాసపడుతూ ఉంది. చాన్నాళ్ళ తర్వాత చూశారేమో, వాళ్ళిద్దరూ మొదట గుర్తుపట్టలేదు దాన్ని. ఇంతకు ముందు ఇంతిలా ఉండేది కాదుగా! ఇంత లావెక్కిపోయిందేంటి? – అని అవ్వాక్కయ్యారు ఇద్దరూ. నిజమే, అదలా ఉండేది కాదు. మరీ సైజు జీరో కాకపోయినా, కొద్దో గొప్పో ఫిట్‌గానే ఉండేది వాళ్ళ పరిచమైన కొత్తల్లో. అంటే... Continue Reading →
One of those nights! మంచం ఒకటే అయినా నీ-నా పక్కలంటూ సరిహద్దులు పుట్టుకొచ్చే రాత్రి. ఇరువైపులా సైన్యాన్ని మోహరించి, కాల్పులకు సిద్ధంగా ఉండే రాత్రి కాదు. కయ్యానికి కాళ్ళుదువ్వననీ, సరిహద్దులను గౌరవిస్తాననీ కుదురుకున్న సంధిని ఉల్లంఘించలేని రాత్రి. తాను సత్య అయినా అతడు సముద్రాలు దాటి, యుద్ధాలు ముగించి వచ్చేవరకూ సీతలా వేచిచూడాల్సిన రాత్రి. అతడు మంచానికి అటు చివర పడుకునున్నాడు, నల్లరగ్గు ముసుగులో. ఇంకా నిద్రపోయినట్టు లేడు. ఎలా పోతాడు? నిద్ర పట్టేంత సుఖమే... Continue Reading →
http://patrika.kinige.com/?p=2399 “కమ్మాన్.. డోన్ట్ బి సో నేవ్. బాచలర్స్ ఉన్న గదికి వెళ్ళాలంటేనే ఇబ్బందే?! అంతదాకా ఎందుకు, వాళ్ళ హార్డ్ డిస్కో, లాప్‍టాపో వాడుకోవాలన్నా కొంచెం జంకే! వాటిలో చూడరానివి ఏమేం ఉంటాయోనని. అలాంటిది ఎంత అతడు పిలిస్తే మాత్రం నువ్వెలా పోయావ్ అమ్మాయ్.. అదీ అక్కడికి?” అని మీరు అడగచ్చు. అడగండి. మొదలెట్టాను గనుక నాకూ చెప్పక తప్పదు. కాకపోతే నేను చెప్పేది వినటం, ఆ పై అర్థం చేసుకోవటమంటే మీరేసుకున్న జోళ్ళు వదిలేసి, నా... Continue Reading →
http://eemaata.com/em/issues/201403/3601.html అన్నివైపుల నుండి చీకటి కమ్ముకొస్తుంది. సూర్యుడు ఎత్తైన మేడల వెనుక నుండి మెల్లిగా జారుకుంటున్నాడు. వదిలిపోతున్న సూర్యుణ్ణి తనలో దాచుకోవడానికి ప్రయత్నిస్తూ హడ్సన్ నది ఎర్రబడిపోయింది. కనిపిస్తున్న ఆ దృశ్యం మొత్తం టచ్ స్క్రీన్ డివైస్ మీద వాల్ పేపర్ అయినట్టు కార్ విండోపై చూపుడు వేలు పెట్టి సూర్యుణ్ణి పైకి లాగబోయింది ఆమె. “హలో! సన్‍సెట్ బాగుంది కదా అని చూడమన్నాను. సూర్యుణ్ణే మింగేసేట్టు చూడాలా?” అన్నాడతడు. ఆమె నవ్వలేదు. మూతి బిగించలేదు. సూర్యుణ్ణే... Continue Reading →
http://patrika.kinige.com/?p=1516 అద్దం ముందు నిలుచుంది ఆమె. తనని తాను తీక్షణంగా చూసుకుంటోంది. చెదిరిన జుట్టు, ఉబ్బిన మొహం, ఎరుపెక్కిన కళ్ళు, ఆఫీసునుండి వచ్చాక మార్చని బట్టలు కనిపిస్తున్నాయి ట్యూబ్‍లైట్ ప్రసరించే వెలుగులో. ఆ కనిపిస్తున్నవేవీ ఆమెకు నచ్చటంలేదు. పక్కన లేని అర్జున్‍ను అద్దంలో ఉన్నట్టు ఊహించుకోసాగింది. ఊహాల అద్దంలో కనిపిస్తున్న తమ జంటలో, తనని చెరిపేసుకొని, ఆ స్థానంలో అర్జున్‍కు నచ్చిన సినిమా హీరోయిన్‍ను నిలబెట్టింది. బాగనిపించారు వాళ్ళిద్దరు. హీరోయిన్‍ను చెరిపేసి తనను పెట్టుకుంది మళ్ళీ! అబ్బే..... Continue Reading →
(చిన్నపిల్లలెప్పుడూ తమకు అత్యంత ప్రీతిపాత్రులైన పెద్దవాళ్ళను అనుకరించాలని ప్రయత్నిస్తారు. రోజూ చూసే విషయాల్లో కాకుండా కొన్ని ప్రత్యేక సందర్భాల్లో పెద్దవాళ్ళు వేరుగా వ్యవహరిస్తుంటే కారణాలు తెలీకపోయినా పిల్లలూ అలానే చేస్తారు. ఉదాహరణకు, కాలికి దెబ్బ తగిలి కుంటుతూ నడుస్తుంటే, పిల్లవాడి కాలు సుబ్బరంగా ఉన్నా అలానే కుంటుతాడు. ఈ అనువాదం ద్వారా నేను చేసింది కూడా అలాంటి ప్రయత్నమే! ’కవితలు చెప్పి నెత్తురోడాను. కథలు రాసుకొని గాయాలకు కట్లు కట్టుకున్నాను’ అని గుల్జార్ అన్నారు. ఆయనకు కథే... Continue Reading →
First published in poddu.net ఓ కథ చచ్చిపోయింది. ఇదో, ఇప్పుడే, ఇక్కడే, నా సమక్షంలోనే! అంతా నా చేతుల్లోనే ఉందనిపిస్తూ, ఏదో ఒకటి చెయ్యాలని నేననుకుంటూ ఉండగానే చేయిదాటిపోయింది. చచ్చిపోయింది. వేళ్లకి అంటుకున్న ఇంకు మరకల తడింకా ఆరనేలేదు, మృత్యువు వచ్చి వెళ్లిన వాసనలు మాత్రం గుప్పుమంటున్నాయి. టేబుల్ లాంప్ వెలుతురులో పాలిపోయినట్టు పడున్న తెల్లకాగితాలని సమాధి చేయ్యందే ఆ వాసనలు తగ్గవు. కళ్లు మూసుకునే పనికానివ్వాలనుకున్నాను కాని, కడసారి చూపుల్ని కాదనుకోకని అంతరాత్మ పరిఘోషించింది.... Continue Reading →
